CHARYZMAT

WSPÓLNOTY MATKI MIŁOSIERDZIA

Katechizm Kościoła Katolickiego:

       2684 W komunii świętych rozwinęły się w historii Kościołów różne duchowości. Osobisty charyzmat świadka miłości Boga do ludzi mógł być przekazany, jak na przykład " duch" Eliasza Elizeuszowi 31 i Janowi Chrzcicielowi 32 , by uczniowie mogli uczestniczyć w tym duchu 33 . Duchowość znajduje się także w miejscu zetknięcia różnych prądów liturgicznych i teologicznych oraz świadczy o inkulturacji wiary w określone środowisko ludzkie i jego historię. Różne duchowości chrześcijańskie uczestniczą w żywej tradycji modlitwy i są niezbędnymi przewodnikami dla wiernych. W swojej bogatej różnorodności rozszczepiają one czyste i jedyne światło Ducha Świętego.

Charyzmat jest istotną „cechą” danej wspólnoty i określa charakter jej życia i działania.

Wspólnota Matki Miłosierdzia pragnie podążać śladami swojej Opiekunki, Maryi – Ona jest dla nas wzorem modlitwy i posługiwania. Opactwo Jarosławskie to dawny klasztor sióstr benedyktynek, a w bogatej duchowości benedyktyńskiej do naczelnych dewiz należą: 

Aby we wszystkim Bóg był uwielbiony” oraz „Módl się i pracuj”

Duch benedyktyński, którym przesiąknięte jest to miejsce – mimo wielu historycznych perturbacji – zdaje się „przebijać” również do duchowości naszej wspólnoty, gdyż do jej charyzmatu należą modlitwa i służba, i to,  by zarówno w jednym, jak i drugim, Bóg był uwielbiony.

  1. Pierwszym charyzmatem Wspólnoty Matki Miłosierdzia jest MODLITWA.

Modlitwa jest życiem nowego serca. Członkowie Wspólnoty dążą do tego, aby modlić się nieustannie, aby serce było zanurzone w Bogu. Pielęgnowanie życia sakramentalnego, a także rozważanie Słowa Bożego „podtrzymuje nieustanny płomień” modlitwy,której głównym Twórcą, Inicjatorem jest Duch Święty. Duch modlitwy sprawia, że człowiek pragnie oddać Bogu nie tylko swoje życie i najbliższe otoczenie, ale wyzwala też pragnienie powierzania Bogu w modlitwie spraw całego Kościoła i świata. Dlatego ów charyzmat modlitwy we Wspólnocie Matki Miłosierdzia realizuje się poprzez:

       a) Słuchanie Bożego Słowa – Maryja jest Mistrzynią „zachowywania i rozważania Słów Bożych” w sercu oraz ochoczego odpowiadania Bogu „tak” i realizowania Jego Woli. Wspólnota pragnie słuchać Bożego Słowa, rozważać Je, zachowywać i realizować Wolę Bożą w swoim życiu.

       b) Modlitwę wstawienniczą - zarówno podczas Nabożeństw z modlitwą o uzdrowienie i uwolnienie, jak i poprzez posługę indywidualną modlitwą wstawienniczą wobec potrzebujących jej braci i sióstr oraz poprzez powierzanie Bogu wielu spraw i intencji w osobistych i wspólnych modlitwach członków wspólnoty. Modlitwa przemienia serce i w każdej swojej formie jest źródłem ciągłego nawracania się dla tych, którzy ją podejmują. Maryja na weselu w Kanie wstawiła się za młodą parą u Jezusa i On uczynił cud. Wspólnota Matki Miłosierdzia na wzór swojej Patronki wstawia się u Jezusa za potrzebującymi.

       c) Modlitwę uwielbienia - „Wielbi dusza moja Pana i raduje się duch mój w Bogu…”- tak Maryja rozpoczęła swój hymn uwielbienia. Słowa te dla członków wspólnoty są kotwicą, do której pragną wracać podczas różnych sytuacji i okoliczności życia. Uwielbienie Boga, który jest wszechmocny i okazuje miłosierdzie, jest źródłem radości i pokoju – tą rzeczywistością pragniemy żyć i „zarażać nią” innych, a okazją do realizowania tego pragnienia są m.in. Jarosławskie Wieczory Chwały.

       d) Wołanie o Ducha Świętego - Po Wniebowstąpieniu Jezusa Apostołowie przebywali w Wieczerniku z Maryją. Wierzymy, że Maryja wyprasza Ducha Świętego całemu Kościołowi. Na Jej wzór wołamy o Ducha Świętego dla wszystkich.

  1. Drugim charyzmatem Wspólnoty Matki Miłosierdzia jest SŁUŻBA.

Wprowadzajcie zaś słowo w czyn, a nie bądźcie tylko słuchaczami oszukującymi samych siebie” (Jk 1, 22). Z modlitwy wynika działanie i to dokładnie w takiej kolejności. Modlitwa liturgiczna, wspólnotowa i osobista otwiera serce, rozpala miłość i posyła do braci, którzy często są jak „owce, które poginęły z domu Izraela”. Maryja tuż po Zwiastowaniu „poszła z pośpiechem w góry”, aby służyć. Charyzmaty Ducha Świętego są po to, aby nimi służyć całemu Kościołowi. Wspólnota Matki Miłosierdzia, pragnąc otwierać się na charyzmaty, mobilizuje się, aby prosić o charyzmat służby.

  1. MIŁOSIERDZIE realizowane zarówno w modlitwie jak i służbie.

Podaję ci trzy sposoby czynienia miłosierdzia bliźnim: pierwszy - czyn, drugi - słowo, trzeci - modlitwa; w tych trzech stopniach zawiera się pełnia miłosierdzia i jest niezbitym dowodem miłości ku mnie.”powiedział Jezus do św. Faustyny. Pragniemy czynić miłosierdzie przez modlitwę, słowo, czyn. Doświadczywszy Bożego miłosierdzia i przebaczenia, chcemy żyć tym w codzienności. Przyjmować je i obdarzać nim innych. Zwłaszcza tym, którzy doświadczają różnych form ubóstwa – nie tylko materialnego, ale przede wszystkim duchowego.

 Matka Boża Miłosierdzia jest „Tą, która najpełniej zna tajemnicę Bożego Miłosierdzia (…); Tą, która doświadczywszy miłosierdzia w sposób wyjątkowy, w taki sam sposób „zasługuje” na to miłosierdzie przez całe swoje ziemskie życie, a nade wszystko u stóp krzyża swojego Syna. Mówią o Niej wreszcie jako o Tej, która poprzez swój ukryty, a równocześnie nieporównywalny udział w mesjańskim posłannictwie swojego Syna,  została w sposób szczególny powołana do tego, ażeby przybliżać ludziom ową miłość, jaką On przyszedł im objawić. Miłość, która najkonkretniej potwierdza się w stosunku do tych, co cierpią, w stosunku do ubogich, pozbawionych wolności, do niewidomych, uciśnionych i grzeszników…” (Dives in Misericordia JPII)